این داستان کره‌ای درباره‌ی کودکی است که به بیماری آلکسی تایمیا مبتلاست. این بیماری یک اختلال روانی است که برای اولین‌بار در مجلات پزشکی در دهه‌ی ۱۹۷۰ و با توضیح «ناتوانی در شناسایی و بیان احساسات» توصیف شد. یون‌جه دچار اختلال نارسایی هیجانی است و نمی‌تواند با دیگران ارتباط برقرار کند. او لبخند نمی‌زند، عصبانی نمی‌شود و حتی مفهوم این احساسات را درک نمی‌کند.
پس از مرگ پدرش، مادر یون‌جه تصمیم گرفت پیش مادرش برگردد و یک کتاب‌فروشی باز کند. او وقتی متوجه اختلال یون‌جه شد، تمام تلاشش را کرد که این موضوع را از دیگران پنهان کند. او به یون‌جه آموزش داد شبیه آدم‌های عادی رفتار کند، گرچه باز هم دیگران تا حدی متوجه عجیب بودن او می‌شدند و درباره‌ی او شایعه‌پراکنی می‌کردند…